Άρθρο στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της καθηγήτριας Αθηνά Λινού βουλευτή Β’ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Πρόταση για μυστική ψηφοφορία
Ας ξεκινήσουμε με τη λεγόμενη «κομματική πειθαρχία» που ιδίως για σοβαρά θέματα που απασχολούν και πολλές φορές διχάζουν τον ελληνικό λαό είναι σαφώς ενάντια στις επιταγές του Συντάγματος της Ελλάδας. Μάλιστα το Σύνταγμα, σε περισσότερα του ενός από τα άρθρα του, ξεκαθαρίζει ότι η γνώμη και η συνείδηση του βουλευτή δεν πρέπει να υποκύπτουν σε κομματικές πιέσεις (ακόμα και του αρχηγού του κόμματος στο οποίο ανήκει) ούτε σε «ηθικές» πιέσεις, όπως π.χ. ότι ο βουλευτής εκλέχθηκε μέσω κόμματος και όχι αυτοτελώς. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτό αποτελεί σόφισμα, γιατί το κόμμα εκλέχθηκε μέσω βουλευτών και όχι αυτοτελώς. Μάλιστα, ότι «η αντικειμενοποίηση της ηθικής είναι η πεμπτουσία του φασισμού».
Ο συνταγματικός νομοθέτης κατοχυρώνει τη νομική και ηθική ανεξαρτησία του βουλευτή όχι μόνο σε ένα αλλά σε τρία τουλάχιστον χωριστά άρθρα του Συντάγματος της Ελλάδας (σύμφωνα με το ψήφισμα της 25ης Νοεμβρίου 2019 της Θ’ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων που περιλαμβάνεται στο ΦΕΚ 187/Α’/28.11.2019).
Συγκεκριμένα, το άρθρο 51 παράγραφος 2 αναφέρει ότι «οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος». Το άρθρο 60 παράγραφος 1 τονίζει ότι «οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση». Και το άρθρο 61 παράγραφος 1 εξειδικεύει ότι «ο βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων»!
Με άλλα λόγια, η παραφιλολογία της «κομματικής πειθαρχίας» για σοβαρά προβλήματα που ενίοτε διχάζουν τον ελληνικό λαό είναι προσβλητική για τον συνταγματικό ρόλο του βουλευτή που έχει ορκιστεί «να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου» (άρθρο 59 του Συντάγματος).
Επειδή η συνείδηση του βουλευτή, ιδίως σε σοβαρά νομοσχέδια που απασχολούν ευρύτερα τον ελληνικό λαό, σαφώς επηρεάζεται από την εντολή του προέδρου του κόμματος στο οποίο ανήκει είτε από τη γνώμη του μητροπολίτη στην περιοχή όπου εκλέγεται, είτε από την άποψη του «αντιπάλου» του βουλευτή ή πολιτευτή στην επαρχία όπου εκλέγεται, είτε και από τις πιέσεις ομάδων πολιτών που υποστηρίζουν αντίθετα «πιστεύω», προτείνω τη μυστική ψηφοφορία που δυνητικά προστατεύει και διευκολύνει την έκφραση της πραγματικής συνείδησης του βουλευτή.
Μυστική ψηφοφορία στη Βουλή κατά καιρούς ακολουθείται για σοβαρές αποφάσεις, όπως η εκλογή προσώπων, π.χ. προέδρου της Δημοκρατίας (άρθρο 73 του Κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων ΦΕΚ 106 Α’/24.6.1987). Επιπλέον, βάσει του άρθρου 86 του Συντάγματος, σε περιπτώσεις δίωξης κατά μέλους της κυβέρνησης.
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση «η ψηφοφορία είναι μυστική αν αυτό ζητηθεί από βουλευτές ή πολιτική ομάδα ή πολιτικές ομάδες που συμπληρώνουν τουλάχιστον το υψηλό ελάχιστο όριο» (Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, άρθρο 191).
Πιστεύω ότι για δύσκολα νομοσχέδια, όπως το σχεδιαζόμενο για τα ομόφυλα ζευγάρια, που διχάζουν μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού, πρέπει να δίνεται η δυνατότητα για μυστική ψηφοφορία των νομοσχεδίων αυτών. Είναι προφανές ότι με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται περισσότερο η συνταγματική υποχρέωση για το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση του κάθε βουλευτή και υπηρετείται καλύτερα το ελληνικό έθνος.